13 stycznia 1890 r - urodził się Zygmunt Wilhelm Łebkowski, który przed wybuchem II wojny światowej był starszym przewodnikiem Komisariatu Policji Państwowej w Ostrowcu. We wrześniu 1939 r. dostał się do sowieckiej niewoli, trafił do obozu w Ostaszkowie, a wiosną 1940 r. został roztrzelany w Twerze i pochowany w Miednoje.

14 stycznia 1906 r - upadła Republika Ostrowiecka proklamowana 27 grudnia 1905 r.

14 stycznia 1944 r - mszcząc się za zabicie niemieckiego oficera, przy murze plebanii św.Michała Archanioła na Placu Bankowym czyli obecnej ulicy Okólnej w Ostrowcu Świętokrzyskim, hitlerowcy rozstrzelali dziewięciu przypadkowych przechodniów. 

16 stycznia 1945 r - oddziały dowodzonej przez Władimira Głuzowskiego 6 Armii Frontu Ukraińskiego wyparły Niemców m.in. z Lipnika, Włostowa, Ostrowca Świetokrzyskiego i Kunowa. W walkach z Niemcami poległo dwustu czerwonoarmistów pochowanych na ostrowieckim cmentarzu przy ulicy Denkowskiej.

16 stycznia 1955 r - Ostrowiec Świętokrzyski uzyskał status powiatu grodzkiego jako miasto wydzielone z powiatu opatowskiego.

20 stycznia 1945 r - pod nadzorem rządzących miastem od czterech dni komisarzy Armii Czerwonej w Ostrowcu Świętokrzyskim otwarto polską pocztę oraz posterunki MO i Wojskowej Komisji Poborowej.

21 stycznia 1990 r - Rada Pracownicza Huty Ostrowiec postanowiła usnąć z zakładu wszystkie funkcjonujące na jego terenie partie, organizacje i stowarzyszenia. Dotyczyło to PZPR, ZSMP, TPPR, Ligi Obrony Kraju oraz Ligi Kobiet Polskich. Od tej pory w hucie legalnie mogły działać tylko związki zawodowe.

28 stycznia 1945 r - czyli 11 dni po wycofaniu sie niemieckich okupantów z Ostrowca, utworzono Miejski Komitet Polskiej Partii Socjalistycznej. Na jego czele stanął Stanisław Karasiński.

29 stycznia 1927 r - w Radomiu zakonczył się trwający pięć dni proces 44 robotników Zakładów Ostrowieckich, którzy uczestniczyli w strajku i krwawych walkach z policją oraz wojskiem stoczonych 10 czerwca 1926 r . Zgineło wtedy pięciu ostrowieckich robotników, a ponad dwudziestu zostało rannych. Radomski proces zakończył się wydaniem 34 wyroków skazujących na kary od sześciu miesięcy do sześciu lat więzienia.

4 lutego 1905 r - a więc w pierwszych dniach ogarniającej całe ówczesne Imperium Rosyjskie rewolucji rozpoczął się strajk 1500 robotników Załadów Ostrowieckich. Domagali się wprowadzenia ośmiogodzinnego dnia pracy, podwyżki płac, wolności słowa, usunięcia z terenu huty posterunku policji oraz rozbudowy szkoły fabrycznej dla dzieci pracowników.

10 lutego 1921 r - Rada Miasta w Ostrowcu wystąpiła z inicjatywą rozszerzenia obszaru miasta poprzez przyłączenie przysiółków położonych na północny zachód od Rynku, osady w dolinie rzeki, terenów wzdłuż linii kolejowej Zakładów Ostrowieckich wraz z Klimkiewiczowem i Ludwikowem. W efekcie tego powierzchnia Ostrowca wzrosła z 760 do 930 hektarów.

11 lutego 1989 r - podpisaniem z dyrekcją porozumienia zakończył się trzydniowy strajk okupacyjny pracowników elektrostalowni Huty Ostrowiec.

15 lutego 2008 r - DDotychczasowy właściciel KSZO Zbigniew Grombka sprzedałswoje udziały w KSZO SA  szwajcarskoniemieckiej firmie Voege, z którą współpracowali Zdzisław Kapka, Tadeusz Dąbrowski oraz Adam Mandziara. Prezesem KSZO został Zdzisław Kapka.

20 lutego 1991 r - Rada Miejska w Ostrowcu Świętokrzyskim podjeła uchwałę o demontarzu Pomnika Wdzięczności na Placu Wolności (obecnie Rynek).

22 lutego 1940 r - Niemcy zwolnili z aresztu w Radomiu 22 mieszkańców Ostrowca przetrzymywanych od pażdziernika 1939 r w roli zakładników. Ich zatrzymanie było reakcją okupantów na dokonywane w mieście w pierwszych dniach okupacji akty sabotażu.

23 lutego 1921 r - zarząd Zakładów Ostrowieckich podpisał z Ministerstwem  Kolei Żelaznych kontrakt na wykonanie w ciagu dziesięciu lat 20 tysięcy wagnów kolejowych. Pierwsze uroczyście przekazano do użytku dokładnie dwa lata później tj. 25 lutego 1923 r. Wtedy już w Ostrowcu funkcjonowała najnowoczesniejsza w Polsce wytwórnia wagonów kolejowych. 

25 lutego 1836 r - Ostrowiec i dobra ostrowieckie kupił na licytacji kupiec warszawski Abraham Simon Cohen, działający w porozumieniu z hrabią Henrykiem Łubieńskim, wiceprezesem Banku Polskiego.

26 lutego 1890 r - podczas przeprowadzonego na początku 1890 roku spisu okazuje się że Ostrowiec liczy 5500 mieszkańców , w tym 4700 Żydów. Siedem lat później jest blisko 10 tysiecy, w tym 6 tysięcy Żydów.

26 lutego 1944 r - konspiratorzy  z komórki "N" AK na ulicach  Ostrowca Świętkorzyskiego rozkleili wykonane przez nich plakaty ze sfałszowanym rozkazem Heidricha Himmlera, nakazującym wszystkim Niemcom opuszczenie Generalnej Guberni.

27 lutego 1949 r - w czasie rywalizacji planu trzyletniego w Hucie Ostrowiec we współzawodnictwie uczestniczyło 94% załogi. Zarejestrowano 460 przodowników, 160 racjonalizatorów i 83 wynalazców. Zespół murarski z Ostrowca  pobił na budowie osiedla Kuźnia rekord murarski województwa kieleckiego - wmurowując w ciagu 8 godzin 32,628 sztuk cegieł. Rok wcześniej Zakłady Ostowieckie zostały upaństwowione i otrzymały nową nazwę - Huta Ostrowiec.

28 luteego 1953 r - uroczyście oddano do użytku wybudowany ze składek robotników Zakładowy Dom Kultury Huty Ostrowiec. Od 17 lat budynek jest użytkowany przez MCK i kino "Etiuda", mieści się w nim także siedziba Galerii Fotograficznej MCK. 

5 marca 1905 r - rozpoczął się trwający do 8 marca strajk robotników Zakładów Ostrowieckich oraz górników z trzech okolicznych kopalń eksploatujących rudę żelaza na potrzeby ostrowieckiej huty. Prowodyrów strajku hutników aresztowano, natomiast zgodzono się na ustępstwa wobec górników, którzy uzyskali podwyżki płac i obietnicę utworzenia w Jędrzejowicach szkoły, do której miały uczęszczać dzieci pracowników kopalń.

5 marca 1952 r - w ostrowieckim kinie "Hutnik" (obecnie chińskie centrum handlowe przy ulicy Kilińskiego) odbyła się uroczysta premiera filmu Jana Rybkowskiego pod ytułem "Ostatnie dni". Urodzony w Ostrowcu reżyser nakręcił swój film opirając się na socjalrealistycznej powieści " Na przykład Plewa", autorstwa swojego szkolnego kolegi Bogdana Hamery (obydwaj byli uczniami Gimnazjum im. Joachima Chreptowicza). Ksiązka i film przedstawiają historię odbudowy Zakładów Ostrowieckich w pierszych dniach po wycofaniu się Niemców z Ostrowca Świętokrzyskiego. 

7 marca 1942 r - w Szkole Podstawowej nr 1 przy ulicy Sienkiewicza w Ostrowcu Świętokrzyskim urządzono obóz jeniecki dla żołnierzy  Armii Czerwonej. W ostrowieckim stalagu nr 739 Niemcy przetrzymywali około 650 rosyjskich jeńców. Jesienią 1939 r. w tym samym miejscu przebywali polscy żołnierze wzięci do niewoli podczas kampanii wrześniowej. 

10 marca 1864 r - w stanowiących obecnie dzielnicę Ostrowca Częstocicach doszło do dwóch potyczek polskich oddziałów powstańczych z Rosjanami. Powstańcy po przegranej wcofali się tracąc 4 zabitych i 5 w niewoli. 

12 marca 1945 r - podczas ataku byłych żołnierzy AK na zamieszkaly przez cztery rodziny żydowskie dom przy ulicy Starokunowskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim posługujący siębronia maszynową napastnicy zabili cztery osoby i cięzko ranili trzy. Najprawdopodobniej była to prowokacja ze strony UB. Uczestniczący w ataku na budynek niezwykle utalentowany ostrowiecki artysta - plastyk Kazimierz Markwart został ujęty, osądzony i skazany na śmierć. Mimo formalnego uzyskania ułaskawienia wyrok wykonano. 

13 marca 1941 r - do Ostrowca Świętokrzyskiego dotarł transport około tysiaca Żydów z Wiednia. Decyzją lokalnej Rady Żydowskiej rozlokowano ich nie w ostrowieckim gettcie ale w Częstocicach i pobliskich wioskach.  

24 marca 1944 r - dowódca partyzancki Wasyl Wojczenko "Saszka" (do niedawna patron szkoły podstawowej nr 6) wymknął się z urządzonej przez niemców w Denkowie obławy. W walce czerwonoarmista zastrzelił dwóch hitlerowców a jednego zranił.

25 marca 1944 r - dwóch partyzantów z oddziału NSZ poległo podczas ataku na budynek Nadleśnictwa w Ostrowcu Św. Jeden z uczestników akcji został ujęty przez niemców.

25 marca 1949 r - po dwudziestu latach istnienia KSZO został przemianowany na Koło Sportowe "Stal". W 1950 r. do "Stali" wcielono również zawodników drugiego ostrowieckiego klubu jakim był "Związkowiec". W 1954 r. "Stal" zajeła pierwsze miejsce na Kielecczyźnie we wspólzawodnictwie zrzeszeń sportowych. Dwa lata później klubowi przywrócono historyczną nazwę KSZO.

26 marca 1943 r - w obozie pracy dla Żydów, urządzonym na łąkach częstocickich przy Zakładach Ostrowieckich, przeprowadzono akcje konfiskowania więźniom wszystkich posiadanych przez nich pieniedzy i kosztowności. Równocześnie pod karą śmierci wydano zakaz prowadzenia w obozie jakiegokolwiek handlu.Więżniów, przy których znaleziono pieniądze lub precjoza od razu rozstrzeliwano. ( co do daty to żródła podają również datę 18.02.1943 - Echo Ostrowieckie)

30 marca 1989 r - uroczyście oddano do użytku wybudowany w ciągu pięciu lat reprezentacyjny hotel "Łysica" (później "Gromada" a obecnie "Accademia") w centrum Ostrowca Świętokrzyskiego.

9 kwietnia 1938 r - urodził się gen. brg. Stefan Włudyka. Był m.in. dowódcą garnizonu Warszawa.

9 kwietnia 1967 r - na ostrowieckim Rynku, zwanym wtedy Placem Wolności,odbyła się ceremonia uroczystego zaprzysiężenia żołnierzy stacjonującego w mieście Opatowskiego Batalionu Obrony Terytorialnej.

9 kwietnia 1990 r - powołano Fundację Miejskiego Centrum kultury w Ostrowcu Świtokrzyskim, która miała patronować przekształceniu Browaru Saskich w kompleks kulturalny z salami teatralnymi, kinowymi i wystawienniczymi. Przewodniczącym rady wybrano ówczesnego dyrektora Huty Ostrowiec Henryka Krekorę.

10 kwietnia 1886 r - Spółka Udziałowa Zakładów Ostrowieckich została przekształcona w Towarzystwo Akcyjne Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich. Na kapitał towarzystwa składało się 400.000 rubli, a między jego udziałowców rozdzielono 800 akcji (do obejrzenia jeden z arkuszy w dziale - GALERIA). Ich najwiekszą częsć otrzymał ówczesny właściciel dóbr ostrowieckich Władysław Laski. Akcje Towarzystwa Akcyjnego Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich nabyli także najwięksi finansowi potentaci ówczesnych czasów, między innymi żydowscy milionerzy Scheiblerowie oraz rosyjski krezus branży metalurgicznej Wasyl Czackin.

10 kwietnia 1944 r - w lesie pod Denkówkiem koło Ostrowca Świętokrzyskiego partyzanci AL z oddziału Stefana Szymańskiego "Górala" zamordowali czterech żołnierzy AK. Byli to: Józef Mazur "Słoń", Marian Błażejewski "Koza", Jerzy Skwarek "Lux" i Czesław Kędziora "Kedzieżawy".

13 kwietnia 1923 r - Rada Ministrów podjeła decyzję o rozszerzeniu granic Ostrowca i wyłączeniu go z granic powiatu opatowskiego. Dzieki temu do mista przyłączono osiedla Bolesławów, Karolinów i Filipów, przez co powierzchnia miasta zwiększyła się o 930 ha.
Decyzję rządu oprotestowały władze powiatu opatowskiego i zarząd Zakładów Ostrowieckich. Rozpatrywanie protestów trwało ponad rok i dopiero w kwietniu 1924 r Najwyższy Trybunał Administracyjny ostatecznie potwierdził ważność rozporządzenia o powiekszeniu Ostrowca i nadania mu statusu miasta wydzielonego na zasadach powiatu grodzkiego. Pierwszym prezydentem Ostrowca został ówczesny burmistrz miasta i poseł na Sejm RP Adam Mrozowski.

15 kwietnia 1978 r - z tzw "gospodarską" wizytą w Ostrowcu Świetokrzyskim gościł I sekretarz KC PZPR Edward Gierek, który m.in. spotkał się z załoga Nowego Zakładu Huty im. Marcelego Nowotki. Do lokalnej legendy przeszły opowieści o nadzwyczaj gorliwych przygotowaiach do tej wizyty, a zwłaszcza o malowaniu trawy na zielono.

16 kwietnia 1955 r - w Ostrowcu Świętokrzyskim uruchomiono komunikację miejską. Jej tabor na początku stanowiło sześć ciężarówek typu "STAR".

21 kwietnia 1805 r - podpisanie porozumienia ostatecznie zakończyło ciagnący się od 7 lat spór między mieszkańcami Ostrowca, a ówczesnym właścicielem miasta księciem Józefem Klemensem Czartoryskim. Jego przedmiotem było to, do kogo należy prawo użytkowania urodzajnych gruntów na terenie folwarków Częstocice, Ostrówek i Kuźnia.

23 kwietnia 1991 r - żydowski cmentarz w Ostrowcu został wpisany do rejestru zabytków. Najstarsza odnaleziona informacja o istnieniu ostrowieckiego kirkutu pochodzi z 1657 r. Nekropolia powstała na wzgórzu obok ówczesnej dzielnicy żydowskiej. Podczas II wojny światowej była miejscem zagłady Żydów z ostrowieckiego getta. Zdewastowany cmentarz zamknieto w 1954 r., a sześc lat później zaadaptowano go na park, w którym posadzono drzewa liściaste. Ocalałe nagrobki złożono w pryzmy, tworząc lapidarium. W1979 r. trafiły tam również płyty nagrobne, którymi była wybrukowana ulica Czerwińskiego.

28 kwietnia 1926 r - w Ostrowcu oddano do użytku nową siedzibe miejscowgo koła Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego urządzoną w kamienicy przy ul Górzystej przekazanej przez Stanisława Saskiego. Niedługo później urządzono tam Muzeum Ziemi Opatowskiej.

30 kwietnia 1943 r - w pobliżu stadionu KSZO konspiratorzy z ostrowieckiego Kierownictwa Dywersji AK zarekwirowali 80 tyś. złotych odebranych kasjerowi cukrowni Częstocice.

1 maja 1901 r - w Ostrowcu po raz pierwszy obchodzono Święto Pracy. Na kominach fabrycznych i innych trudno dostępnych miejscach wywieszono czerwone flagi i transparenty, a na mieście rozrzucono ulotki. Zaniepokojone tym władze carskie wysłały do Ostrowca oddziały wojska i żandarmerii. Sytuacja taka powtarzała sie w nastepnych latach. Największa manifestacja odbyła się podczas strajku powszechnego 1 maja 1905 r. kiedy to połaczyły się pochody zorganizowane przez socjalistów z Ostrowca, Denkowa, Ćmielowa i Bodzechowa. Tłum demonstrantów liczył ok 8 tyś osób, toważyszyła mu orkiestra denta i pięć pocztów sztandarowych. Niewiele brakowało, aby w pobliżu cmentarza parafialnego w Denkowie doszło do walk z próbującym powstrzymać pochód 143 osobowym oddziałem rosyjskich dragonów. To że nie doszło do rozlewu krwi było głównie zasługą działacza PPS Edwarda Kasprowicza, któremu w dramatycznym wystapieniu udało się przekonać rosyjskiego naczelnika powiatu opatowskiego do rezygnacji z użycia broni palnej.

1 maja 1950 r - oddano do użytku ZDK Huty Ostrowiec, pięc lat później w pierwszo majowowym pochodzie maszerowało 30 tyś osób, a w 1956 na Rynku zwanym wtedy Placem Wolności odsłonięto Pomnik Wdzięczności Wyzwolicielom Miasta.

2 maja 1968 r - rozpoczeły się zorganizowane po raz pierwszy i obchodzone przez cały tydzień Dni Ostrowca.

3 maja 1945 r - jeszcze przed zakończeniem II wojny światowej w rządzonym wtedy przez działaczy PPR i PPS Ostrowcu Świetokrzyskim w rocznicę uchwalenia konstytucji z 1791 r zorganizowano manifestację patriotyczną. Tego dnia ponadto otwarto bibliotekę przy Urzędzie Informacji oraz świetlicę w Zakładach Ostowieckich.

4 maja 1863 r - w bitwie pod Borią i Jeziorkiem (obecnie Sudół) powstańcy dowodzeni przez naczelnika wojskowego województwa sandomierskiego Dionizego Czachowskiego rozbili oddział rosyjski majora Ilii Klewcowa. Dowódca Rosjan poległ, podobnie jak trzech innych oficerów i 90 żołnierzy.

5 maja 1967 r - Ostrowiec Świetokrzyski został uznany za najczystsze i najlepiej zagospodarowane miasto w ówczesnym województwie kieleckim. Nagrodę stanowił milion złotych. 

8 maja 1930 r - wszyscy żydowscy kupcy z Ostrowca pozamykali na jeden dzień swe sklepy, protestując w ten sposób przeciwko zbyt dużym ich zdaniem obciążeniom podatkowym.

8 maja 1966 r - razem z Dniem Hutnika 11 tysiecy pracowników Huty Ostrowiec obchodziło jubileusz 150-lecia istnienia zakładu oraz 40 rocznicę wielkiego strajku ostrowieckich hutników.

11 maja 1911 r - urodził sie podporucznik Maksymilian Romanowski, jeden z ostrowczan zamordowanych w Katyniu.

14 maja 1963 r - w Szczecinie odbyła się ceremonia podniesienia bandery na statku o wyporności 10 tysięcy ton, któremu nadano nazwę "M.S. Huta Ostrowiec".

20 maja 1955 r - Miejska Rada Narodowa w Ostrowcu Świetokrzyskim przyjeła trzyletni plan zagospodarowania terenów włączonych wtedy do miasta. Chodziło m.in. o Częstocice, Kolonię Robotniczą, Zygmuntówkę, Denków, Katy Denkowskie, Koszary, Nadkoszary, Stawki, Gutwin i Dudy.

22 maja 1959 r - na zaproszenie ówczesnego przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej Bolesława Pożogi do Ostrowca Świętokrzyskiego po raz pierwszy przybyła oficjalna delegacja merostwa Genevilliers. Deklarację o przyjaźni i współpracy z francuskim miastem podpisano tydzień później. 

23 maja 1970 r - oficjalnie otwarto ostrowiecki Pałac Ślubów (Urząd Stanu Cywilnego przy Urzedzie Miasta), gdzie pierwsze ceremonie zawarcia małżenstwa celebrował Jan Saracyn, ówczesny sekretarz Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Ostrowcu Świętokrzyskim.

25 maja 1798 r - ówczesny właściciel dóbr ostrowieckich Jerzy Dobrzański otrzymał zezwolenie Cesarsko-Królewskiej Pełnomocnej Nadwornej Komisji Galicji Zachodniej na założenie i prowadzenie kopalń rudy żelaza i zakładów hutniczych.

25 maja 1973 r - budujący Nowy Zakład Huty Ostrowiec radzieccy specjaliści otrzymali odzaki "Za zasługi dla Kielecczyzny".

9 czerwca 1926 r - w drugim dniu burliwego strajku załogi Zakładów Ostrowieckich dwutysieczna manifestacja robotników niosących portret Józefa Piłsudskiego została ostrzelalana przez policjantów. Zgineło pięć osób, a dziewięć zostało ciężko rannych, a całe miasto ogarneły gwałtowne zamieszki, którym kres położyło wojsko przybyłe wieczorem z Sandomierza.

10 czerwca 1972 r - ostrowiecka Miejska Rada Narodowa ustanowiła odznakę "Zasłużony dla miasta Ostrowca Świetokrzyskiego ". Nadawano ją 21 lipca, tj. w przeddzień obchodzącego do 1989 r. Święta Odrodzenia.

10 czerwca 1976 r - w 50 rocznicę strajku i masakry robotników Zakładów Ostrowieckich odsłonieto tablicę pamiątkową, wmurowaną w gmach Urzędu Miasta przy ulicy Głogowskiego w Ostrowcu Świętokrzyskim.

11 czerwca 1944 r - w Ostrowcu ukazał się pierwszy numer "Gazety Ściennej"  wydawanej przez miejscowych działaczy podziemia.Ukazywała się co tydzień w formie jednostronnej ulotki rozlepianej na mieście w widocznych miejscach. Każdy numer zawierał najnowsze doniesienia z frontów drugiej wojny światowej oraz bieżące informacje polityczne.

12 czerwca 1926 r - na cmentarzu w Szewnej koło Ostrowca pochowano pięciu robotników Zakładów Ostrowieckich, którzy dwa dni wcześniej zgineli podczas ulicznych walk z policją.

15 czerwca 1943 r - żołnierze AK przeprowadzili udaną akcję na budynek Komunalnej Kasy Oszczędności przy obecnej Alei 3 Maja. Partyzanci zarekwirowali 367 tysiecy złotych.

16 czewca 1944 r - w walce z Niemcami pod Jewłaszami koło Nowogródka poległ pochodzący z Janowic koło Ostrowca, major Jan Piwnik "Ponury" który wcześniej był dowódcą Zgrupowań Partyzanckich AK w Górach Świetokrzyskich. W czasach III RP uczyniono go patronem świetokrzyskiej Policji, w której służył przed wybuchem wojny. Wcześniej był uczniem ostrowieckiego gimnazjum im. Joachima Chreptowicza.

25 czerwca 1862 r - w nocy na ulicach Ostrowca konspiratorzy z organizacji narodowej rozkleili plakaty z karykaturą przedstawiajacą powieszonego na latarni ówczesnego burmistrza miasta, 35-letniego Lucjana Janickiego który zdaniem ostrowieckich patriotów zbyt gorliwie wykonywał polecenia Rosjan i szykanował Polaków. Plakaty były bardzo poważnym ostrzeżeniem, bowiem gdy w czasie powstania styczniowego 13 listopada 1963 r. polski odddział na krótko opanował miasto, burmistrz Janicki rzeczywiście został skazany na śmierć  i powieszony za nie respektowanie poleceń powstańczych władz. 

26 czerwca 1863 r - w domu zajmującego się przepisywaniem żydowskich rodałów Herszka Lernera Szrajbera zaprószono ogień, który w ciągu kilku godzin ogarnął prawie cały Ostrowiec i strawił 180 budynków, w tym 146 mieszkalnych. Ocalało jedynie kilkadziesiat domostw usytułowanych w bezpiecznej odległości od ostrowieckiego Rynku. Spłoneły głównie żydowskie domy. Na skutek pożaru ucierpiały jedynie 22 chrześcijańskie rodziny. W płomieniach zgineły 4 osoby (w tym trzy narodowości żydowskiej). W dwudniowej akcji ratowniczej najaktywniej uczestniczyli pracownicy Zakładów Ostrowieckich oraz cukrowni z Częstocic. Z pomocą przyszli również mieszkańcy Denkowa i Kunowa.

26 czerwca 1915 r - po wycofaniu z Ostrowca ostatnich oddziałów rosyjskich, do miasta wkroczyły wojska niemieckie. Zajęciemiasta poprzedziły walki, po zakończeniu których na ostrowieckim cmentarzu pochowano 133 żołnierzy armii rosyjskiej, 72 austro-węgierskiej oraz 20 niemieckiej.

26 czerwca 1924 r - na mocy rozporządzenia Rady Ministrów, Ostrowiec otrzymał status miasta wydzielonego z powiatu opatowskiego, co oznaczało, że stał się tzw. miastem grodzkim. Z dniem 1 lipca 1924 r ówczesny burmistrz miasta Adam Mrozowski jako pierwszy w dziejach zaczął używać tytułu prezydenta Ostrowca. W administracyjnych granicach miasta znalazły się wtedy włączone do niego największe zakłady przemysłowe, a więc huta w Klimkiewiczowie, fabryka materiałów ogniotrwałych Klepackiego i cegielnia Głowackiego. Jej ówczesny właściciel Głowacki Tomasz został wybrany przewodniczącym ostrowieckiej Rady Miejskiej.

27 czerwca 1863 r - po całodziennej akcji ratowniczej ugaszono wielki pożar w żydowskiej dzielnicy Ostrowca. Nie popadając w rozpacz poszkodowani mieszkańcy natychmiast zawiazali Komitet Odbudowy Miasta. Było to o tyle, łatwe, że niemal wszystkie ze 180 spalonych budynków były ubezpieczone od ognia. Kierujacy gaszeniem pożaru administrator Zakładów Ostrowieckich Ignacy Papiewski otrzymał od władz carskich wysokie odznaczenie państwowe.

5 lipca 1989 r -  rozpoczął się trwający pięć dni strajk w Hucie Ostrowiec. Hutnicy doprowadzili do podpisania porozumienia płacowego i rezygnacji kierującego zakładem od 1976 roku Adama Śniadowskiego.

6 lipca 1852 r - urodził się Władysław Klepacki, który był zawiadowcą stacji kolejowej w Ostrowcu i przedsiębiorcą związanym z branżą budowlaną. Od księcia Aleksandra Druckiego-Lubeckiego w 1888 r. Klepacki wydzierżawił cegielnię w Denkówku, a pięć lat później na łąkach między Denkówkiem a Ostrówkiem wybudował zakład produkujący materiały ogniotrwałe. Jego tradycje kontynuowały Ostrowieckie Zakłady Materiałów Ogniotrwałych, a obecnie nawiazuje do nich Tabex OZMO.

6 lipca 1943 r - ostrowiecki oddział Kedywu Armii Krajowej pod dowództwem podchorążego Mieczysława Wąsa "Rogacza" zaatakował fabrykę cukierków Amor przy ulicy Polnej. Jej budynek znajdował się w tym miejscu co obecnie II LO im. J.Chreptowicza. Konspiratorom chodziło o zarekwirowanie dwóch ciężarówek z cukrem. Kilku z nich opanowało budynek i uwięziło całą załoge w piwnic, jednak przez znajdujące się w piwnicy okno kierownik fabryki zaalarmował stacjonujących w sąsiedniej posesji żandarmów niemieckich. W strzelaninie zgineło sześciu AK-owców, w tym dowodzący atakiem podchorąży "Rogacz". Czterech innych zostało schwytanych i wywiezionych do Oświęcimia. Niemcy stracili trzech zabitych i dwóch rannych. 

6 lipca 1989 r - rozpoczął się strajk pracowników MPK w Ostrowcu Świętokrzyskim. Komitet strajkowy przedstawił listę 12 postulatów. Sprawujące wtedy najwyższą władzę w mieście Prezydium Miejskiej Rady Narodowej stwierdziło, że w budżecie nie ma pieniędzy na ich spełnienie i zaproponowało wprowadzenie podwyżki cen biletów MPK.

7 lipca 1927 r - podczas ogólnopolskich uroczystości związanych ze sprowadzeniem szczątków wieszcza do Polski, ulicę Długa w Ostrowcu przemianowano na ulicę Juliusza Słowackiego.

8 lipca 1944 r - w okupowanym przez hitlerowców Ostrowcu ukazał sie specjalny numer "Biuletynu Informacyjnego", konspiracyjnego pisma AK. Pismo w całości poświecone było tragicznej śmierci wodza naczelnego Władysława Sikorskiego.

11 lipca 1955 r - podczas sesji wyjazdowej w Domu Młodego Hutnika warszawski Trybunał Wojskowy w pokazowym procesie skazał pięciu mieszkańców Ostrowca oskarżonych o szpiegostwo na rzecz imperialistycznych wywiadów. Przebieg procesu obserwowali pracownicy ostrowieckiej huty i innych największych zakładów pracy z ówczesnego województwa kieleckiego, których nierzadko dowożono do Ostrowca. Za szefa siatki uznano Napoleona J.  przy którym znaleziono dokładne plany ostrowieckiej huty.

13 lipca 1852 r - miał powstać powiat ostrowiecki. Taki niezrealizowany termin przeniesienia siedziby władz powiatowych z Opatowa do Ostrowca zapisano w reskrypcie cara Mikołaja I z 1850 r. Ostatecznie władze gubernialne nie wyraziły zgody na to, aby urząd Starostwa ulokowano w budynkach fabrycznych w Klimkiewiczowie, co definitywnie przekreśliło plany przeprowadzki władz powiatowych.

14 lipca 1951 r - "Sztandar Młodych" i "Słowo Ludu" opublikowały socrealistyczny wiersz autorstwa Wiktora Woroszylskiego, który pisał o trzech członkiniach ZMP z Ostrowca Św. słynących z tego, że jako przodowniczki pracowały na tokarkach tzw. metodą Żandarowej.

14 lipca 1955 r -  do użytku oddano drogę łączącą Ostrowiec Św. z Denkowem (obecna ul. Kilińskiego).

15 lipca 1915 r - do Ostrowca dotarł wojskowy pociąg wiozący z Piotrkowa Trybunalskiego przez Skarżysko żołnierzy 4 pułku piechoty Legionów Polskich. Legioniści spędzili w Ostrowcu i Denkowie dwa dni, a nastepnie ruszyli do Ożarowa.

15 lipca 1918 - żydowski przedsiębiorca Karol Leman został wybrany burmistrzem Ostrowca, ale ostatecznie nie objął urzędu wskutek gwałtownych protestów osrowieckich działaczy Narodowej Demokracji i Chrześcijańskiej Demokracji, którzy w tej sprawie interweniowali u austryjackiego generał-gubernatora w Lublinie.

16 lipca 1944 r - ukazał się ostatni numer redagowanej i kolportowanej w Ostrowcu Świętokrzyskim konspiracyjnej "Gazety Ściennej".

19 lipca 1922 r - profesor Jan Samsonowicz odkrył neolityczne kopalnie krzemienia pasiastego w Krzemionkach Opatowskich, które obecnie wchodzą w skład ostrowieckiego Muzeum Historyczno - Archeologicznego.

19 lipca 1965 r - w Ostrowcu Świękokrzyskim odbyła się uroczystość oddania do użytku złożonego z trzech pawilonów Szpitala Miejskiego. Wybudowano go kosztem 90 mln złotych.

20 - 21 lipca 1813 r - Kamienna wystapiła z brzegów i zalała znaczną część Ostrowca. Oprócz strat materialnych były także przypadki utonięć. 

22 lipca 1951 r - pochodzący z Częstocic wybitny reżyser Jan Rybkowski w Ostrowcu Świętokrzyskim rozpoczął kręcenie filmu "Pierwsze dni" którego scenariusz oparty był na socrealistycznej powieści Bogdana Hamery pt. "Na przykład Plewa". Książka i film opowiadały  o tym, jak w ostrowieckiej hucie zaraz po II wojnie światowej uruchamiano produkcję.

22 lipca 1952 r - ostrowieckiej hucie nadano imię Marcelego Nowotki, zamordowanego w czasie wojny sekretarza Polskiej Partii Robotniczej.

22 lipca 1954 r - uroczyście oddano do użytku Dom Młodego Sportowca przy ulicy Świętokrzyskim ( do niedawna siedziba KSZO ).

22 lipca 1972 r - w Warszawie zmarła Maria Cecylia Żakowska, nauczycielka i założycielka Muzeum Ziemi Opatowskiej z siedziba w Ostrowcu. Była absolwentką Warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Od 1916 do 1930 roku uczyła rysunku w ostrowieckich szkołach średnich i Seminarium Nauczycielskim, w 1926  r. razem z Mieczysławem Radwanem założyła Muzeum Ziemi Opatowskiej Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego zlokalizowane w domu Stanisława Saskiego przy ulicy Górzystej 3. Była jego kustoszem, a od 1937 kierownikiem. Znalazła się w gronie autorów wydanej w 1928 r " Monografii Ostrowca". 

23 lipca 1944 r - w Ostrowcu Świętokrzyskim partyzanci AL z oddzialu Mariana Olczyka "Lwa" wysadzili w powietrze most na Kamiennej i wykoleili niemiecki pociąg.

25 lipca 1880 r - w Warszawie urodził się Witold Dobrzyniecki "Borski" który na przełomie 1916 i 1917 był komendantem Obwodu 4 Polskiej Organizacji Wojskowej w Ostrowcu.

25 lipca 1944 r - przy ulicy Denkowskiej Niemcy rozstrzelali 21 osób, w tym dwie kobiety.

28 lipca 1923 r - rozpoczął się trwający dwanaście dni strajk płacowy całej załogi Zakładów Ostrowieckich. Hutnicy z Ostrowca  uzyskali 70 procentową podwyżkę płac i jednorazową zapomogę w wysokości 80 tysiecy marek polskich na osobę.

29 lipca 1938 r - zatwierdzono patent na produkcję artyleryjskiej obrotowej więży pancernej, która miałabyć produkowana w Zakładach Ostrowieckich.

3 sierpnia 1944 r - do Oświęcimia koleją wywieziono około 600 żydów przetrzymywanych w obozie pracy na łąkach częstocickich koło Zakładów Ostrowieckich..

8 sierpnia 1944 r - podczas walko o tzw. przyczółek sandomierski w okolicach Ostrowca Świetokrzyskiego pojawiło się sześć radzieckich czołgów i kilka transporterów opancerzonych. Czerwonoarmistów prowadzili polscy partyzanci.

9 sierpnia 1812 r - katastrofalny w skutkach wylew Kamiennej zniszczył wiele budynków oraz upraw w Ostrowcu i okolicy.

10 sierpnia 1973 r - Prezydium Rady Ministrów PRL podjeły decyzję o przystapieniu do drugiego etapu budowy Zakładu Metalurgicznego w Ostrowcu Świetokrzyskim.

16 sierpnia 1944 r - mieszkańcy Ostrowca Świętokrzyskiego  wsłuchiwali się w odgłosy ciężkich walk czerwonoarmistów z Niemcami, toczonych tego dnia w rejonie Ożarowa.

23 sierpnia 1943 r - żołnierze Kierownictwa Dywersji AK opanowali ostrowiecki szpital, gdzie dokonali egzekucji na wysługującym się Niemcom miejscowym konfidencie.

25 sierpnia 1800 r - w stoczonej pod Weroną bitwie z Francuzami poległ służacy w armii austryjackiej dwudziestoletni Szymon Lenionkowski z Ostrowca.

26 sierpnia 1813 r - gwałtowny wylew Kamiennej spowodował utonięcie wielu mieszkańców Ostrowca. Była to druga w ciągu miesiąca w skutkach powódź, jaka dotkneła miasto.

26 sierpnia 1943 r - żołnierze Kedywu AK "Wiaruchny" porwali niemieckiego komisarza Ostrowca Bruno Motschalla. W brawurowym pościgu hitlerowcy uwolnili swojego urzędnika, a podczas walki zastrzelili trzech polskich partyzantów.

28 sierpnia 1952 r - skomunalizowano ostatni prywatny hotel w Ostrowcu Świętokrzyskim.

31 sierpnia 1919 r - w Ostrowcu odbyły się pierwsze po odzyskaniu niepodległości wybory do rady miejskiej. Wybrano 24 radnych, wśród których znalazło się dziewięciu Żydów. Mimo, że najliczniejszy, bo ośmioosobowy klub radnych posiadał PPS, to burmistrzem został Adam Mrozowski z Narodowo-Chrześcijańskiego Stronnictwa Ludowego.

1 września 1939 r - w pierwszym dniu wojny z Niemcami w Ostrowcu kilkakrotnie ogłaszano alarmy przeciwlotnicze.

2 września 1914 r - do opuszczonego przez Rosjan Ostrowca wkroczyły wycofujące się z okolic Iłży oddziały austryjackie.

2 września 1918 r - po unieważnieniu przez austryjackiego generał-gubernatora wyboru żydowskiego przedsiębiorcy Karola Lemana na burmistrza Ostrowca, mieszkańcy miasta ponownie wyszli głosować i tym razem wybrali zaakceptowanego przez okupantów Edwarda Wołowskiego.

2 września 1939 r - niemieckie samoloty zbombardowały ostrowiecki dworzec kolejowy, a do Opatowa dotarła fala ewakuujących się na wschód uciekinierów pochodzących głównie ze Śląska.

4 września 1939 r - po raz kolejny niemieckie bomby spadły na ostrowiecki dworzec kolejowy.

6 września 1936 r - odbyły się unieważnione później wybory do rady żydowskiej gminy wyznaniowej w Ostrowcu. Wojewoda kielecki uznał je za nieważne, gdyż otrzymał kilka pism informujących go, że "głosowanie odbywało się w atmosferze przekupstwa i terroru". W tej sytuacji powołano zarząd komisaryczny gminy, na którego czele stanął nauczyciel oostrowieckiego gimnazjum dr Jakub Holler.

8 września 1939 r - niemieckie władze okupacyjne wprowadziły w Ostrowcu godzinę policyjną oraz nakazały oddanie odbiorników radiowych i broni, grożąc śmiercią w razie nie wykonania tych poleceń. Rozplakatowano także podpisane przez prezydenta miasta obwieszczenie, informujące o wzięciu przez Niemców zakładników wybranych z grona szanowanych obywateli. W ich gronie znaleźli się m.in. ksiądz kanonik Stanisław Szubstarski i właściciel browaru Stanisław Skalski. W razie jakiegokolwiek napadu na Niemców zakładnicy mieli być rozstrzelani. 

10 września 1939 r - w dniu przyjazdu do Kielc Adolfa Hitlera Niemcy rozstrzelali na Ostrowieckim rynku 10 miejscowych żydów.

11 września 1837 r - w aktach parafialnych po raz pierwszy pojawiła się nazwa Paulinów. Osada, będąca obecnie dzielnicą Ostrowca, swą nazwe zawdzięcza Paulinie z Łubieńskich Morawskiej, żonie Franciszka Morawskiego, który był administratorem dóbr ostrowieckich należacych wtedy do Henryka hrabiego Łubieńskiego. Ich córka również wtedy nosiła imię Paulina.

11 września 1942 r - trzyosobowy patrol konspiracyjnego Związku Odwetu wysadził gazociąg i uszkodził most kolejowy w Romanowie na Kamiennej koło Ostrowca. W znacznym stopniu sparaliżowało to pracę Zakładów Ostrowieckich i stało się przyczyną aresztowania trzydziestu zakładników, których 30 września 1942 r stracono na Rynku.

12 września 1964 r - do użytku oddano wybudowany jako tzw. Pomnik Tysiąclecia nowy gmach II LO im. Chreptowicza w Ostrowcu. Otwarcie szkoły połączono z antywojenną manifestacją ostrowieckich licealistów.

15 września 1942 r - w odwecie za wysadzenie mostu na Romanowie, Niemcy aresztowali 30 zakładników. Do czasu ich egzekucji przetrzymywani byli w areszcie urządzonym w budynku Magistrali przy ul Głogowskiego.

18 września 1922 r - urodził się Adrzej Samsonowicz, syn pochodzącego z Ostrowca geologa Andrzeja Samsonowicza, który 19 lipca 1922 roku odkrył neolityczne kopalnie w Krzemionkach. W czasie okupacji Andrzej Samsonowicz przybrał konspiracyjny pseudonim "Książę" i walczył w powstaniu warszawskim jako dowódca plutonu w legendarnym batalionie "Zośka". Poległ 3 dni przed swoimi 23 urodzinami, 15 września 1944 r. 

20 września 1977 r - w Ostrowcu Swiętokrzyskim rozegrano pierwszy etap kolarskiego wyścigu "Szlakiem budowli socjalizmu" zorganizowanego w 60 rocznicę Wielkiej Rewolucji Październikowej.

21 września 1968 r - w ramach niezwykle popularnego telewizyjnego " Turnieju Miast" doszło do "derbowego" pojedynku dwóch miast z nad Kamiennej tj. Ostrowca Świetokrzyskiego i Starachowic.

22 września 1943 r - w Krakowie na zwołanej przez H.Franka naradzie Sztabu Gospodarki Wojennej dyrektor generalny Zakladów Ostrowieckich inżynier F.Hoffman przedstawił raport o znacznym spadku produkcji spowodowanym funkcjonowaniem w hucie biernego i czynnego ruchu oporu.- "W obecnej chwili wykonywanie jakichkolwiek planów jest w ogóle niemożliwe". - przyznał Hoffman.

24 września 1931 r - biskup sandomierski zatwierdził plan budowy kościoła pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego w Ostrowcu. Modrzewiowy kościół poczatkowo zwany "Fabrycznym" został wzniesiony według planu sporządzonego przez technika Zakładów Ostrowieckich Tadeusza Rekwirowicza.

27 września 1940 r - w dziesiatą rocznicę powstania ostrowieckiego Klubu Sportowego "Olsza" w konspiracyjnych warunkach rozegrano turniej trzyosobowych drużyn siatkarskich.

28 września 1914 r - w okolicach Ostrowca rozpoczeły się trwające do 22 października zacięte walki między wojskami niemieckimi i i austryjackimi z jednej, a rosyjskimi z drgiej strony. W czasie starć Ostrowiec był narażony na ostrzał artyleryjski z obu stron, zaś mieszkańcy na przymusowe ewakuacje, grabieże i rekwizycje. Stacjonujący w mieście Austryjacy splądrowali wszystkie sklepy i składy oraz obsadzili wojskowymi załogami budynki fabryczne i szkolne oraz stację kolejową.

29 września 1951 r - w nowo otwartej sali teatralnej Zakładowego Domu Kultury Huty Ostrowiec odbyła się uroczysta sesja Miejskiej Rady Narodowej, w której uczestniczyło około 600 osób. Między innymi podjęto uchwałę o uczynieniu Bronisława Spychaja oficjalnym patronem budowanego wtedy osiedla Na Skarpie.

1 października 1942 r - w Bodzechowie Niemcy utworzyli obóz pracy dla Żydów, do którego później trafili nie wywiezieni do Treblinki mieszkańcy ostrowieckiego getta.

1 października 1949 r - w Ostrowcu Świętokrzyskim otwarto Szpital Zakaźny przy ulicy Kuźnia, Ośrodek Zdrowia przy ulicy Iłżeckiej oraz Pogotowie Ratunkowe. Jednocześnie ostrowieckim lekarzom nakazano zamkniecie ich prywatnych gabinetów.

1 października 1988 r - biskup ordynariusz diecezji sandomiersko - radomskiej Edward Materski wydał dekret o erygowaniu, czyli utworzeniu parafii Matki Odkupiciela na osiedlu Rosochy w Ostrowcu Świetokrzyskim.

7 października 1857 r - do Ostrowca przybył 2 galicyjski pułk piechoty, który zajął w mieście 78 kwater. Ich utrzymanie kosztowało 88 rubli, a koszt rozłożono na wszystkich mieszkańców miasta. Rosyjscy żołnierze stacjonowali w Ostrowcu do końca roku. Ponownie pojawili się dopiero w czasie powstania listopadowego.

7 października 1943 r - w Firleju koło Radomia Niemcy rozstrzelali około czterdziestu wieźniów przywiezionych tam z urządzonego na łąkach częstocickich obok Zakładów Ostrowieckich obozu pracy dla Żydów.

7 października 1984 r - z inicjatywy Związku Zawodowego Pracowników Huty im. Marcelego Nowotki w Ostrowcu Świętokrzyskim utworzono zrzeszającą 131 organizacji zakładowych Federację Hutniczych Związków Zawodowych.

8 października 1975 r - w Ostrowcu Świętokrzyskim uruchomiono pierwszy sklep z państwowej sieci Pewex, w którym w ramach tzw. handlu wewnętrznego deficytowe wtedy towary nabywano za dewizy czyli zagraniczną walutę (najczęsciej dolary) oraz stanowiące ich substrybut bony towarowe.

11 października 1928 r - wojewoda kielecki zatwierdził status Stowarzyszenia Domu Robotniczego w Ostrowcu. Jego celem było "podnoszenie poziomu kulturalnego klasy robotniczej i tworzenia pomieszczeń dla organizacji robotniczych". Członkowie stoważyszenia na czele którego stał Zygmunt Szmidt, płacili po złotówce miesięcznie na budowę Domu Robotniczego przy Alei 3 maja ( późniejszy ZDK, obecnie kino "Etiuda"). Kamień węgielny pod dokończoną po wojnie budowę położono w 1937 roku. 

11 pażdziernika 1942 r - Niemcy rozpoczeli likwidację ostrowieckiego getta i wywózkę jego mieszkańców do Treblinki. Selekcji dokonywano na Rynku, gdzie spędzono wszystkich ostrwieckich Żydów. W ciągu trwającej dwa dni masakry z udziałem gestapo i oddziałów litwskich i ukraińskich na miejscuzabito ok 2 tysiecy najsłabszych i najstarszych Żydów, 1570 młodych i silnych mężczyzn pozostawiono w mieście i skierowano do niewolniczych prac w niemieckich firmach budowlanych, a ok11 tysięcy Żydów skazano na zagładę i wywieziono do obozu wTreblince.

13 pażdziernika 1949 r - przy budowie osiedla Skarpa ostrowieccy przodownicy pracy z zespołu PPB nr 3 pobili rekord murarski województwa kieleckiego. W ciągu ośmiu godzin ułożyli 32 628 cegieł.

15 października 1917 r - otwarto Prywatne Koedukacyjne Seminarium Nauczycielskie w Klimkiewiczowie (obecnie dzielnica Ostrowca). Na pierwszy rok przyjeto 26 słuchaczy. Pierwszym kierownikiem został A. Łazarczyk.

20 października 1792 r -  geometa Mikolaj Dachnowski na polecenie ówczesnego właściciela Ostrowca księcia Józefa Klemensa Czartoryskiego sporządził pierwszą mapę miasta.

22 października 1914 r - zakończyły trwające w okolicy Ostrowca od końca września zacięte walki między wojskami niemieckimi i austro - węgierskimi z jednej, a Rosjanami z drugiej strony. W tym czasie do Ostrowca nie docierała poczta, nie działał jedyny w mieście bank, a więc na miesiąc wstrzymano wypłacanie pensji, rent i emerytur. Ponieważ okupanci skonfiskowali zawartość wszystkich sklepów i magazynów, w mieście pojawiło się widmo głodu. W tej sytuacji bujnie rozkwitł przemyt żywności z okolicznych miejscowości.

22 października 1928 r - minister spraw wewnetrznych podjął decyzję o rozwiązaniu Rady Miejskiej w Ostrowcu, uznasadniająć to jej "szkodliwą i niezgodną z prawem działalnością, rozrzutną i marnotrawną gospodarką majątkiem i funduszami miejskimi".

24 października 1795 r - na mocy trzeciego układu rozbiorowego Ostrowiec znalazł się na obszarze administrowanej przez Austryjaków Galicji Zachodniej, w obrębie utworzonego wtedy tzw. cyrkułu opatowskiego z siedzibą władz w Opatowie.

24 października 1847 r - Ludwig Bartłomiej Radziszewski opracował projekt przebudowy ostrowieckiego browaru na szpital powiatowy. Wiązało się to z planami przeniesienia do Ostrowca siedziby władz powiatu opatowskiego, którego stolica ucierpiała w 1834 r . w czasie wielkiego pożaru.

25 października 1589 r - na mocy ugody majątkowej kasztelan sandomierski Stanisław Tarnowski został prawnym właścicielem wsi Ostrów wraz z młynem i stawem. Później odstapił ją kasztelanowi wieluńskiemu Jakubowi Gawrońskiemu, który 417 lat temu, naruszając prawo, założył miasto Ostrowiec.

25 października 1914 r - wojska austryjackie opuściły Ostrowiec rekwirująć wcześniej konie, wozy, rowery i żywność.

25 października 2005 r - w Otwocku zmarła Marianna Nalepa, bardziej znana jako Mira Kubassińska, pochodząca z Ostrowca "pierwsza dama polskiego bluesa". Sławę zdobyła jako wokalistka założonych przez jej męża Tadeusza Nalepę grup Blackout i Breakout.

31 października 1915 r - nauczyciele szkół średnich i początkowych utworzyli Ostrowieckie Towarzystwo Nauczycielskie. Jednym z inicjatorów jego powołania był ówczesny kierownik Progimnazjum im. Joachima Chreptowicza, późniejszy minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego Sławomir Czerwiński.

31 października 1943 r - podczas tzw. "krwawej niedzieli" podczas dwóch zbiorowych egzekucji w odwecie za zabicie dwóch żandarmów hitlerowcy rozstrzelali 20 mieszkańców Ostrowca Świetokrzyskiego. Egzekucje przeprowadzono w miejscach zabicia NIemców tj. przy stacji kolejowej oraz koło Spółdzielni Rolniczo - Handlowej na ul. Sandomierskiej. W każdym z tych miejsc zgineło dziesięć osób. Ich męczeńską śmierć upamiętniają pomniki odsłonięte w miejscach kaźni dnia 31 października 1960 r. 

2 i 3 listopada 1918 r - członkowie konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej bez większych problemów rozbroili stacjonujących w Opatowie czeskich i austryjackich żandarmów.  W Ostrowcu  rozbrajanie okupantów rozpoczeło się się 3 listopada, podczas akcji zginął Bolesław Wiśniewski, uczeń czwartej klasy przyzakładowej szkoły hutniczej. Władzę nad miastem przejął powołany przez Radę Miejską Tymczasowy Komitet, na czele którego stanął Feliks Załęcki.

3 listopada 1918 r - ostrowiecka Rada Miejska powołała Tymczasowy Komitet Kierujący którego zadaniem miało być przejęcie władzy od Astryjaków. Przewodniczącym Komitetu został Feliks Załęski.

4 listopada 1933 r - zlikwidowano Towarzystwo Kursów Wieczornych dla Robotników. Jego ostrowieckim oddzialem kierował żydowski działacz socjalistyczny Mosze Zamieszkowski, ktory organizował odczyty, prelekcje i konferencje popularnonaukowe.

5 listopada 1905 r - Okęgowy Komitet Robotniczy Polskiej Partii Socalistycznej zorganizował w Ostrowcu obchody tzw. Święta Wolności. W ulicznych manifestach i wiecu na błoniach przez Zakładami Ostrowieckimi w Klimkiewiczowie wzieło udział około 10 tysięcy osób. Wśród przemawiających do tłumu byli m. in. Ignacy Boerner z PPS (późniejszy przywódca utworzonej za miesiąc Ostrowieckiej Republiki i minister poczty i telegrafu w rządzie II RP) oraz Adam Mrozowski ( późniejszy burmist i pirwszy prezydent miasta). W ramach ostrowieckiego Święta Wolności urządzono także manifestację nad grobem Włodzimierza Trzebińskiego, zastrzelonego przez rozyjskiego żandarma ostroweckiego działacza PPS. 

5 listopada 1922 r - w wyborach do Sejmu i Senatu RP wzieło udział 81% uprawnionych do głosowania mieszkańców Ostrowca. Prawie połowa głosów (49%) oddano na żydowskie listy Bloku Mniejszości Narodowych i partii Poalej Syjon. PPS uzyskała 10% poparcie, chadecka Narodowa Partia Narodowa 17%, a blok Polskie Centrum zebrał niecałe 3% waznych głosów. Mandaty poselskie uzyskali  burmistrz Adam Mrozowski oraz zasiadający w Sejmie od 1919 r socjalista Antoni Pączek, były komendant Milicji Obywatelskiej PPS.

6 listopada 1840 r - ówczesny właściciel dóbr ostrowieckich Henryk hrabia Łubieński zrezygnował z ubiegania się  od rządu Królestwa Polskiego odszkodowania za przeprowadzenie przez jego włości kanału służącego do uspławienia Kamiennej i wykorzystania jej wod przez rządowe zakłady hutnicze. Kanał rozpoczynał się w Romanowie przy trakcie pocztowym łączącym Ostrowiec z Opatowem. Pod jego budowę przeznaczono ponad 72 morgi gruntów dóbr ostrowieckich. Nad tym kanałem w 1837 roku, inż. Antoni Klimkiewicz rozpoczął budowę nowej huty żelaza, później określanej jako Zakłady Klimkiewiczowskie lub Zakłady Ostrowieckie.

6 listopada 1923 r - ponad połowa załogi Zakładów Ostrowieckich wzieła udział w ogłoszonym przez Centralny Wykonawczy PPS strajku generalnego i antyrządowej manifestacji. Protestowano przeciwko dzialaniom prawicowo-ludowego rządu Wincentego Witosa. 

7 listopada 1811 r - nieliczni uprawnieni mieszkańcy Ostrowca wzieli udział w wyborach do Sejmu Księstwa Warszawskiego.

8 listopada 1919 r - zakończyłsię strajk dwudniowy sześćdziesięciu hutników z Zakładów Ostrowieckich, którzy uzyskali nieznaczną podwyżkę płac.

9 listopada 1956 r - kierowany przez inż. Józefa Reńskiego Miejski Zarząd Architektoniczno-Budowlany opracował plan zagospodarowania Śródmieścia Ostrowca Świętokrzyskiego.

17 listopada 1986 r - mieszkańcy osiedla Stawki w Ostrowcu nie posiadając stosownego pozwolenia władz wznowili wstrzymaną przez milicję dwa lata temu budowę drewnianiej kaplicy przy ulicy Hubalczyków. Plac w swoim testamenie parafii św. Michała Archanioła przekazał pierwszy prezydent Ostrowca i poseł na Sejm II RP  Adam Mrozowski. Już na drugi dzień czyli 18 listopada urzędnicy wstrzymali szybko postępującą budowę i nakazali rozebranie kaplicy. Mimo to z przerwami budowę kontynułowano do 7 grudnia, kiedy to biskup Adam Ozimek dokonał poświęcenia obiektu, od którego rozpoczeła się historia parafii pod wezwaniem św. Jadwigi Królowej.

19 listopada 1924 r - policja próbowała rozpędzić wiec zorganizowany w poczekalni Zakładów Ostrowieckich przez posła Stanisława Łańcuckiego z Komunistycznej Partii Robotniczej.

20 listopada 1918 r - władzę w Ostrowcu przejął mianowany przez tzw. rząd lubelski komisarz Bolesław Fedorowski, działacz PPS. Tego dnia swą misję zakończył funkcjonujący od 3 listopada Tymczasowy Komitet Kierowniczy. Na jego czele stał Feliks Załęcki.

21 listopada 1959 r - na fasadzie budynku KSZO przy ulicy Świetkorzyskiej odsłonięto tablicę upamiętniającą poległych w czasie II wojny światowej ostrowieckich sportowców.

21 listopada 1989 r - ksiądz biskup Edward Materski dokonał poświęcenia kaplicy przy ulicy Bałtowskiej. Jej patronem został święty Rafał Kalinowski.

23 listopada 1921 r - ponad tysiąc robotników Zakładów Ostrowieckich pikietowało budynek dyrekcji huty domagająć się przydziału węgla i podwyżki płac.

24 listopada 1834 r - Łukasz Dobrzański zrzekł się należacej do niego częsci spadku po swoim ojcu Jerzym, który był właścicielem dóbr ostrowieckich. Jedynymi właścicielami zostali bracia Łukasza, Roch i Roman Dobrzańscy.

26 listopada 1990 r - w pierwszej turze wyborów prezydenta RP, w Ostrowcu Świętokrzyskim najwięcej głosów uzyskał Stanisław Tymiński, drugi byl Włodzimierz Cimoszewicz, a trzeci wynik uzyskał Lech Wałęsa. 

27 listopada 1819 r - wielki pożar strawił należące do Jerzego Dobrzańskiego zakłady hutnicze w ówczesnej wsi Kuźnia koło Ostrowca. Spłoneły m.in. młyn, fryszerka i wielki piec. Straty właściciela dóbr ostrowieckich oszacowano na 20 tysięcy złotych, co wystarczyło, aby doprowadzić go do bankructwa, jako że dwa miesiące wcześniej spłoneły w samym Ostrowcu 53 z pośród 200 budynków mieszkalnych znajdujących się wtedy w mieście. Konsekwencją tego była  licytacja dóbr ostrowieckich i nabycie ich przez żydowskiego bankiera Abrahama Simona Cohena.

27 listopada 1985 r - z inicjatywy Towarzystwa Miłośników Ostrowca, Miejska Rada Narodowa podjęła uchwałę o założeniu "Księgi Zasłużonych". Wpisów do niej dokonywano raz w roku przed Świętem Odrodzenia Polski obchodzonym 22 lipca.

28 listopada 1907 r - oddział 50 konspiratorów z szeregów PPS- Frakcji Rewolucyjnej napadł na rosyjski furgon pocztowy i dokonał konfiskaty ponad 11 tysięcy rubli. Pieniądze przeznaczono na zakup broni. Napadu dokonano w Karolinowie stanowiącym wtedy przedmieście Ostrowca.

28 listopada 1916 r - na swej pierwszej sesji zebrała się Rada Miejska w Ostrowcu. Jej 32-osobowy skład wyznaczyli austryjaccy okupanci. Na burmistrza wybrano długoletniego skarbnika Magistratu Jana Sowińskiego. Radni ponadto powołali dwunastoosobową Straż Obywatelską pod komendą właściciela browaru Stanisława Saskiego.

29 listopada 1915 r - na ulicach Ostrowca rorzucono ulotki, wzywające do zorganizowania w mieście obchodów 85 rocznicy wybuchu powstania listopadowego z 1830 r.

30 listopada 1887 r - w Ostrowcu urodził sie Walerian Kunat, który używająć pseudonimu Oskar w ostatnich latach pierwszej wojny światowej dowodził oddziałem ostrowieckim konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej. Zasłynął przede wszystkim jako organizator ataku na Opatów w lutym 1918 r, kiedy to ostroweccy peowiacy w liczbie 150 ludzi próbując uwolnić z aresztu komendanta obwodu wdali się w strzelaninę z austryjackimi żandarmami. W efekcie tego podchorąży Walerian Kunat został aresztowany i osadzony w więzieniu w Lublinie. Po uwolnieniu w listopadzie 1918 r dowodził akcją rozbrajania Austryjaków na ulicach Ostrowca, póżniej jako ochotnik wstąpił do Wojska Polskiego i walczył najpierw z Ukraińcami w polsce Wchodniej, a następnie z bolszewikami podczas wojny 1920 r. 

8 grudnia 1922 r - w Warszawie zawiązano Akademickie kółko Ostrowiaków. Do tej organizacji utworzonej na wzór Koła Kielczan mogli należeć studenci z Ostrowca pobierający nauki w stołecznych uczelniach.

9 grudnia 1918 r - powołana jeszcze przez austryjackich okupantów Rada Miejska w Ostrowcu została powiększona o szesnastu radnych destygnowanych przez funkcjonujące wtedy w mieście polskie i żydowskie ugrupowania polityczne. Od tego momentu w ostrowieckiej radzie zasiadało 32 radnych.

11 grudnia 1811 r - Tymczasowa Dyrekcja Górnicza Księstwa Warszawskiego wyraziła zgodę na budowę "pieca żelaznego" w Częstocicach, na terenie należacych wtedy do Jerzego Dobrzańskiego dóbr ostrowieckich.

12 grudnia 1954 r - uroczyście otwarto budowany przez cztery lata pierwszy w województwie kieleckim kryty basen przy ulicy Świetokrzyskiej. Zburzony w 2009 r pod budowę hali sportowej. 

12 grudnia 1957 r - utworzono Ostrowiecką Spółdzielnię Mieszkaniową, a dokładnie 18 lat póżniej oddano do użytku dysponujący salą widowiskową na 300 osób Osiedlowy Dom Kultury Ostrowieckiej Spółdzielni Mieszkaniowej przy ulicy Wspólnej.

13 grudnia 1981 r - pułkownik B.Morawski został mianowany komendantem wojskowym zmilitaryzowanej po wprowadzeniu stanu wojennego huty im. M. Nowotki w Ostrowcu Świętokrzyskim, która zatrudniała wtedy ok. 17 tysięcy osób. Na wieść o tym powołano Komitet Strajkowy w składzie: Wiesław Kwiatkowski, Stefan Kowalski, Waldemar Gumuła, Mieczysław Padewski, Zygmunt Jakubowski, Andrzej Dudek, Jerzy Jabłoński, Tadeusz Stasiowski, Marceli Czarnecki. Uniknęli oni internowania. Do Komitetu Strajkowego przystąpili przedstawiciele wszystkich wydziałów Huty. Począwszy od pierwszej zmiany rozpoczął się strajk generalny. Straże robotnicze pilnowały, aby na terenie zakładu nie doszło do prowokacji i zniszczeń. W południe 13 grudnia oba zakłady zostały otoczone przez wojsko i milicję, a z helikopterów zrzucano ulotki, nawołujące do zaprzestania oporu. Dla  potrzymania na duchu strajkujących ksiądz Jacek Beksiński w świetlicy Stalowni Martenowskiej odprawił mszę świętą. Przed bramami obu ostrowieckich zakładów gromadziły się rodziny, znajomi i solidaryzujący się ze strajkującymi – w sumie kilka tysięcy osób. Wszyscy wspólnie śpiewali pieśni religijne i patriotyczne i modlili się. Strajkującym noszono żywność i ciepłą odzież. 

14 grudnia 1981 r - w godzinach popołudniowych komisarz wojenny na województwo kieleckie, płk Stanisław Iwański postawił ultimatum, że jeżeli do północy strajkujący nie opuszczą huty, to bez względu na ofiary i skutki zostaną użyte siły milicyjno-wojskowe. W takiej sytuacji Komitet Strajkowy, przekształcony później w Komitet Ocalenia Związku ocenił, że nie ma szans na dalszy opór i dla uniknięcia ofiar, uzyskując gwarancję bezpiecznego powrotu do domu wszystkich strajkujących, zdecydował się na zakończenie protestu. Protest trwał dwie doby. Ostrowiecka huta była jedynym zakładem w województwie kieleckim, który podjął strajk generalny w obronie „Solidarności” i internowanych działaczy. Za swą stanowczą postawę wielu przywódców strajku zostało wtrąconych do więzienia. 

17 grudnia 1903 r - dyrektor Zakładów Ostrowieckich A. Świtkowski został ukarany przez carski Urząd Gubernialny grzywną w wysokości50 rubli za naruszenie prawa miejscowych hutników do odpoczynku świątecznego. Chodziło o zmuszanie ich do pracy w niedzielę.

20 grudnia 1941 r - na polecenie niemieckich władz okupacyjnych żydowska policja w ostrowieckim gettcie przeprowadzila akcję "Futro". Polegała ona na zarekwirowaniu miejscowym Żydom wszystkich futrzanych ubrań, nakryć głowy i dodatków. Za ich ukrywanie groziła kara śmierci.

24 grudnia 1906 r - w Klimkiewiczowie stanowiącym obecnie część Ostrowca zmarła Walentyna Teresa Narewska, która w czasie powstania styczniowego niosła pomoc rannym żołnierzom z polskich oddziałów. Miała wtedy 26 lat i używała jeszcze panieńskiego nazwiska Kostkowska. Jej grób znajduje się na ostrowieckim cmentarzu parafialnym przy ulicy Denkowskiej.

na 25 grudnia 1905 roku - zaplanowano atak stuosobowego oddziału Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej na koszary stacjonującej w Ostrowcu rosyjskiej kompanii piechoty.  Akcja miał dowodzić Edward Kasprowicz pseudonim "Marek", wyznaczony do tej roli przez późniejszego przywódce rewolucyjnej Republiki Ostrowieckiej. To, że jej krótka historia rozpoczeła się nie 25 grudnia 1905 r, a dwa dni później jest zasługą Józefa Feliksa Ciszewskiego z Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS w Radomiu, ktory nakazał Boernerowi rezygnację z desperackiego ataku na koszary.

27 grudnia 1905 r - Ostrowiecki Komitet Robotniczy Polskiej Partii Socjalistycznej proklamował utworzenie tzw. Republiki Ostrowieckiej. Jej obszar obejmował ówczesne powiaty opatowski, iłżecki i sandomierski. Najwyższą władzę stanowił Komitet Rewolucyjny na którego czele stanął 30 letni inżynier Ignacy Boerner ps. "Emil". Ramieniem zbrojnym Republiki Ostrowieckiej została Milicja Ludowa, która rozbrajała rosyjskich żołnierzy, zandarmów i strażników ziemskich. Jednym z pierwszych zarządzeń republikańskich władz było wprowadzenie języka polskiego w szkołach i urzędach. Podjęto także decyzję o wydawaniu z magazynów fabrycznych żywności i opału dla najuboższych. Do 3 stycznia 1906 r życie w Republice Ostrowieckiej było sparaliżowane, bo na kolei oraz we wszystkich fabrykach, kopalniach, a nawet w sklepach trwał strajk powszechny.

28 grudnia 1628 r - Odlano najstarszy z drzwonów kolegiaty Swiętego Michała Archanioła w Ostrowcu, ufundowany najprawdopodobniej przez wdowę po księciu Januszu Ostrogskim, pochodzacą z Czekarzewic Teofilię z Ostrogskich.

Kliknij, aby edytować treść...